Οι γονείς μου άρχισαν να χρονολογούνται όταν η μαμά μου ήταν 15 και ο μπαμπάς μου μόλις γύρισε 18. Ήταν ερωτευμένοι και η αγάπη τους οδήγησε στην εγκυμοσύνη της μητέρας μου. Η μαμά το ανακάλυψε όταν ήταν ήδη στον τέταρτο μήνα της εγκυμοσύνης.
Πιθανώς, δεν ήταν συνηθισμένο να παρακολουθείται η κανονικότητα του κύκλου τότε. Έτσι η μητέρα μου ήταν στην ένατη τάξη όταν ανακάλυψε ότι ήταν έγκυος. Και το ανακάλυψε σε ιατρικό έλεγχο
. Φυσικά, δεν περίμενε και δεν ήταν έτοιμη για αυτό. Ήταν το 1995, και όπως μπορείτε να φανταστείτε, τότε, η κοινωνία ήταν πιο πιθανό να καταδικάσει την πρώιμη εγκυμοσύνη. Αλλά η μητέρα μου βρήκε τη δύναμη να πει στον πατέρα μου γι ‘ αυτό. Δεν ήξερα πώς αντέδρασε ο πατέρας μου, αλλά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο – γεννήθηκα.
Παρόλο που ο πατέρας μου ήταν 18 τότε, δεν φοβόταν και δεν έφυγε από την ευθύνη. Άρχισαν να ζουν με τους γονείς της μητέρας μου. Ο μπαμπάς πήρε δουλειά
Το μόνο πράγμα που λυπάμαι είναι ότι δεν μπορούσαν να πάνε στο Πανεπιστήμιο. Όταν ξεκίνησα το νηπιαγωγείο, η μητέρα μου έγινε 18 ετών και παντρεύτηκε με τον μπαμπά. Χρόνια πέρασαν. Άρχισα να πηγαίνω στο σχολείο. Παρά το γεγονός ότι οι γονείς μου ήταν πολύ νέοι, παρά τις δυσκολίες, μου έδωσαν μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Δεν τους έχω δει ποτέ να τσακώνονται.
Μίλησα με όλους τους παππούδες μου και συχνά πέρασα τη νύχτα στο σπίτι τους. Όταν γύρισα 15, η μητέρα μου και εγώ αρχίσαμε να μοιραζόμαστε όλα τα γυναικεία μυστικά μας. Ήμασταν σαν φίλοι.
Ήξερε για την πρώτη μου αγάπη, για τις απογοητεύσεις μου και μου έδωσε πολύτιμες συμβουλές. Μετά το σχολείο, μπήκα στην ιατρική σχολή και εξακολουθώ να σπουδάζω εκεί. Δεν είμαι ακόμα παντρεμένος και δεν έχω παιδιά.
Οι γονείς μου είναι ακόμα μαζί και αγαπούν ο ένας τον άλλον πάρα πολύ. Αγαπώ πολύ τους γονείς μου, είμαι περήφανος για αυτούς και είμαι ευγνώμων για τη ζωή που μου έδωσαν, για την ευτυχισμένη παιδική μου ηλικία και για τις όμορφες αναμνήσεις που έχω.
